Ta piosenka ma służyć jako hołd Dexys Midnight Runners dla amerykańskiego muzyka Geno Washington, którego podziwiali. Okres świetności Waszyngtonu przypadł na lata 60. XX wieku, a wtedy był szczególnie popularny w Wielkiej Brytanii. Ale co ważniejsze, jak wspomniano wcześniej, jego muzyka wywarła szczególny wpływ na samego piosenkarza. Innymi słowy, Geno był jednym z ulubionych muzyków wokalisty, wykonawcą, którego muzyka na wiele sposobów definiowała młodość narratora. Ale w dzisiejszych czasach Geno jest przedstawiany jako cień postaci, którą kiedyś był. A kiedy piosenkarz przedstawia go jako takiego, nie chodzi o to, że próbuje zdenerwować Waszyngton. Raczej, będąc teraz profesjonalnym muzykiem, wskazuje, jak można tak skutecznie wznieść się i zdobyć sławę w przemyśle muzycznym.
Kevin Rowland współpracował z Kevinem Archerem przy komponowaniu zarówno muzyki, jak i tekstów do „Geno”.
Produkcją zajął się natomiast Pete Wingfield.
„Geno” to produkt pierwszego albumu grupy, zatytułowanego „Searching for the Young Soul Rebels”. Właściwie był to pierwszy singiel z albumu. Jednak „Geno” nie był pierwszym właściwym singlem wydanym przez Dexys Midnight Runners. Ich pierwszym singlem była piosenka „Dance Stance” z 1979 roku.
Zarówno „Geno”, jak i jego album ukazały się odpowiednio w marcu i lipcu 1980 roku.
Piosenka spisała się bardzo dobrze w Wielkiej Brytanii. Na przykład wskoczył prosto na pozycję numer jeden na najważniejszej liście singli w Wielkiej Brytanii - UK Singles Chart. Tutaj przebywał w sumie dwa tygodnie. Osiągając ten sukces, piosenka stała się pierwszym hitem grupy w Wielkiej Brytanii.
Co więcej, „Geno” uplasował się na drugim miejscu irlandzkiej oficjalnej listy przebojów singli.
Mówiąc najprościej, ta piosenka pozostaje jednym z najważniejszych hitów w katalogu Dexys Midnight Runners.
Do Twojej wiadomości: grupie nie spodobał się kolejny singiel numer 1, aż do wydania „ Chodź, Eileen ”W 1982 roku.